- Okay... Dobra - powiedziałam zrezygnowana. - Cieszę się, że nic... Ten.. Do mnie nie masz? Że... Wiesz... Że chyba... Jest między nami okay?
God! Czemu ty Charlie musisz zawsze tyle gadać i to jeszcze bez sensu, co? - skarciłam siebie. - Powinnaś się wstydzić!
I tak było. Od razu zarumieniłam się i spojrzałam na dłoń Alejandra na moim ramieniu. On od razu ją cofnął, co przyjęłam ze smutkiem.
(Alejandro?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz