Od Charlie CD Crist

Mimo sprzeczności pocałowałam Crista delikatnie i otarłam mu łzy dłonią. Wyglądał marnie, nawet bardzo, ale ja widziałam w nim uśmiechniętego, promieniującego radością chłopaka z grzywą bujnych blond włosów kontrastujących z błękitnymi oczami głębokimi jak ocean.

- Mam do ciebie jedną prośbę. Nie popadaj w depresję. Nie wiadomo co by się stało nie popadaj w depresję. Wiem, że depresja jest skutkiem ubocznym umierania, ale, proszę - uśmiechnęłam się - wisielczy humor lepszy od wszystkich.

Crist uniknał mojego naglącego spojrzenia i głęboko westchnął.

(Crist?)